โพสต์นี้ยื่นภายใต้:
ไฮไลท์โฮมเพจ
การสัมภาษณ์และคอลัมน์
รีวิวผลิตภัณฑ์
KC Carlson
คอลัมน์ KC โดย KC Carlson
ครั้งแรกที่ฉันได้ยินเพลงเรือดำน้ำสีเหลืองบนรถโรงเรียนขับรถไปที่พิพิธภัณฑ์หรือสวนสัตว์หรือสิ่งอื่น ๆ ที่พาเราออกจากห้องเรียนสักสองสามชั่วโมง ทุกคนบนรถโรงเรียนกำลังร้องเพลง ยกเว้นฉัน ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อน
The Beatles: เรือดำน้ำสีเหลือง
ภาพยนตร์เรือดำน้ำสีเหลืองของ Beatles เล่นครั้งแรกในโรงภาพยนตร์ในปี 1968 แต่ฉันไม่เห็นแล้ว ฉันอายุ 12 ปีและยังไม่ได้เป็นดนตรีจริงๆ ฉันเรียนรู้เล็กน้อยเกี่ยวกับเดอะบีทเทิลส์เนื่องจากการตรวจสอบอย่างสม่ำเสมอเพื่อดูมาร์กาเร็ตลูกพี่ลูกน้องของฉันซึ่งอายุใกล้เคียงกับฉัน มาร์กาเร็ต (และน้องสาวสองคนของเธอ) เป็นคนบ้าคลั่งในช่วงเวลานั้นและพวกเขาเล่นบันทึกของพวกเขามากมายเมื่อเราพบกัน-โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระหว่างการเยี่ยมชมวันหยุด ในเวลานั้นฉันคิดว่าพวกเขา (เดอะบีทเทิลส์) น่าสนใจ แต่ไม่น่าสนใจเท่ากับการเล่นเบสบอลอย่างน้อยสามครั้งต่อวันในช่วงฤดูร้อนจากโรงเรียน …
ในที่สุดฉันเห็นเรือดำน้ำสีเหลืองในทีวีที่ไหนสักแห่ง (จำไม่ได้ว่าเมื่อไหร่) และพบว่ามันน่าสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อฉันเริ่มเรียนแอนิเมชั่นเพื่อความบันเทิงของฉันเองเมื่อฉันโตขึ้น ฉันคิดว่าฉันได้เห็นอีกครั้งสองสามครั้ง (ทางทีวี?) ก่อนที่ฉันจะเข้าเรียนในวิทยาลัย ในขณะที่อยู่ที่วิทยาลัยฉันเข้าร่วมชมรมภาพยนตร์ที่เลือกภาพยนตร์ที่ศูนย์มหาวิทยาลัยจะดำเนินการในวันหยุดสุดสัปดาห์และส่วนหนึ่งของความสนุกคือการเลือกภาพยนตร์เรื่อง (วิ่งสอง) ที่เราจะนำไปสู่มหาวิทยาลัย ภาพยนตร์ที่ฉันได้รับการสนับสนุนคือเรือดำน้ำสีเหลืองและน่าแปลกใจที่มันทำให้การตัดครั้งสุดท้ายแม้ว่าจะมีภาพยนตร์เรื่อง“ จริงจัง” อีกสองสามคนที่คิดว่ามันเป็นตัวเลือกที่ไร้สาระและคาดการณ์ว่ามันจะไม่ทำได้ดี ในความเป็นจริงมันขายการฉายมากมายในช่วงสุดสัปดาห์นั้นและผู้คนจำนวนมากถามว่าเมื่อใดที่มันอาจจะแสดงอีกครั้ง
เนื่องจากการสัมผัสกับเรือดำน้ำสีเหลือง (และการฉายหลายครั้งของทั้งคืนที่ยากลำบากและความช่วยเหลือ! ในทีวี) ฉันจึงกลายเป็นแฟน Beatles ที่สำคัญ – เป็นเจ้าของบันทึกทั้งหมดของพวกเขา (ในหลายรูปแบบ) ภาพยนตร์และหลายสิบและหลายสิบ ของหนังสือที่บอก (หรือเล่าขาน) ประวัติของพวกเขาในหลายบัญชีหรือ (ความชอบของฉัน) แม้แต่หนังสือที่พยายามตีความผลงานต่าง ๆ ทั้งหมดของพวกเขา (หรือในกรณีของเลนนอนพยายามที่จะหารือเกี่ยวกับสิ่งที่เขาพูดถึงจริง ๆ เวลา). มันเป็นจุดเริ่มต้นที่แปลกเพราะไม่ใช่ภาพยนตร์ของ Beatles แม้ว่าเพลงของพวกเขาจะถูกนำมาใช้ตลอดและพวกเขาอนุมัติโครงการ แต่เสียงของวงก็ทำโดยผู้ลอกเลียนแบบ
เจเรมีและเดอะบีทเทิลส์สำรวจทะเลแห่งหลุมในเดอะบีทเทิลส์: เรือดำน้ำสีเหลือง
ซึ่งในที่สุดก็นำฉันไปสู่การตีพิมพ์ล่าสุดของนวนิยายกราฟิคบนพื้นฐานของเรือดำน้ำสีเหลืองโดย Bill Morrison ผู้ปรับเรื่องราวตามบทภาพยนตร์ต้นฉบับโดย Lee Minoff, Al Brodax, Jack Mendelson และ Erich Segal (The Love Story Guy!) ด้วยขอบคุณ Roger McGough มอร์ริสันยังดัดแปลงงานศิลปะจากการออกแบบและศิลปะของ Heinz Edelmann จากภาพยนตร์ต้นฉบับ นอกจากนี้ยังเป็นส่วนหนึ่งของทีมงานสร้างสรรค์กราฟิกคือ Inkers Andrew Pepoy กับ Tone Rodriguez (หน้า 25-96) สีของ Nathan Kane และตัวอักษรโดย Aditya Bidikar
จัดพิมพ์โดย Titan Books, The Beatles: Yellow Submarine เป็นแพ็คเกจที่โดดเด่นและค่อนข้างซื่อสัตย์ต่อภาพยนตร์ต้นฉบับ (แม้ว่าจะขาดการปรากฏตัวที่แท้จริงโดยเดอะบีทเทิลส์จากตอนท้ายของภาพยนตร์ต้นฉบับซึ่งแน่นอนว่าจะเป็นไปไม่ได้ที่จะทำในวันนี้) มันให้ความรู้สึกเหมือนภาพยนตร์ทั้งเรื่องในรูปแบบการ์ตูน
นอกจากนี้เนื่องจากข้อ จำกัด ของหน้าพิมพ์หนังสือเล่มนี้แน่นอนว่าหายไปจากเพลงที่ยอดเยี่ยมจากภาพยนตร์ – ทั้งเพลงของ Beatles (มันมากเกินไปเป็นรายการโปรดส่วนตัวของฉัน) ผู้ผลิตจอร์จมาร์ติน โดยทั่วไปแล้วเพลงคะแนนเป็นเพลง“ ลมพัด” ของฉันหลังจากวันที่เครียด แม้ว่าคุณจะตัดสินใจที่จะค้นหามันโปรดทราบว่าคะแนนของมาร์ตินสำหรับเรือดำน้ำสีเหลืองนั้นเป็นเพียงซีดีเพลงประกอบเดิมเท่านั้น ซีดี Songtrack Songtrack สีเหลืองปี 1999 มีเพียงเพลงของ Beatles เท่านั้นและไม่ใช่คะแนนของ Martin
น่าประหลาดใจในขณะที่อ่านนวนิยายกราฟิกสมองของฉันมักจะเล่นคะแนนของมาร์ตินในหัวของฉัน – เพราะนั่นเป็นวิธีที่เพลงนี้ฝังแน่นสำหรับฉันในตอนนี้ แต่มันเป็นความแข็งแกร่งของศิลปะและการเล่าเรื่องของนวนิยายกราฟิกที่นำเพลงออกมาจากส่วนลึกของสมองของฉันทำให้เป็นประสบการณ์การอ่านที่น่าทึ่ง
ฉันค่อนข้างแน่ใจว่านี่จะไม่เป็นหนึ่งในนวนิยายกราฟิคที่ฉันอ่านครั้งเดียวและวางไว้บนชั้นวางและไม่เคยดูอีกเลย หนึ่งในสิ่งที่ฉันวางแผนจะทำเพื่อให้แน่ใจว่าสิ่งนี้จะไม่เกิดขึ้นคือการปิดหนังสือด้วยหนังสือเล่มอื่น ๆ ของฉันเกี่ยวกับดนตรี – โดยเฉพาะกับหนังสือเกี่ยวกับ Beatles และ Martin มันเป็นเพื่อนที่มีค่า
พบกับ baddies, Blue Meanies, ใน The Beatles: เรือดำน้ำสีเหลือง
กลับไปที่หนังสือ: ถ้าคุณรักภาพยนตร์นวนิยายกราฟิคจะเตือนคุณอย่างต่อเนื่องเกี่ยวกับเจ้าเล่ห์ (อาศัยอยู่ในเรือดำน้ำสีเหลือง (###) โพสต์นี้ยื่นภายใต้:
ไฮไลท์โฮมเพจ
การสัมภาษณ์และคอลัมน์
รีวิวผลิตภัณฑ์
KC Carlson
คอลัมน์ KC โดย KC Carlson
ครั้งแรกที่ฉันได้ยินเพลงเรือดำน้ำสีเหลืองบนรถโรงเรียนขับรถไปที่พิพิธภัณฑ์หรือสวนสัตว์หรือสิ่งอื่น ๆ ที่พาเราออกจากห้องเรียนสักสองสามชั่วโมง ทุกคนบนรถโรงเรียนกำลังร้องเพลง ยกเว้นฉัน ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อน
The Beatles: เรือดำน้ำสีเหลือง
ภาพยนตร์เรือดำน้ำสีเหลืองของ Beatles เล่นครั้งแรกในโรงภาพยนตร์ในปี 1968 แต่ฉันไม่เห็นแล้ว ฉันอายุ 12 ปีและยังไม่ได้เป็นดนตรีจริงๆ ฉันเรียนรู้เล็กน้อยเกี่ยวกับเดอะบีทเทิลส์เนื่องจากการตรวจสอบอย่างสม่ำเสมอเพื่อดูมาร์กาเร็ตลูกพี่ลูกน้องของฉันซึ่งอายุใกล้เคียงกับฉัน มาร์กาเร็ต (และน้องสาวสองคนของเธอ) เป็นคนบ้าคลั่งในช่วงเวลานั้นและพวกเขาเล่นบันทึกของพวกเขามากมายเมื่อเราพบกัน-โดยเฉพาะอย่างยิ่งในระหว่างการเยี่ยมชมวันหยุด ในเวลานั้นฉันคิดว่าพวกเขา (เดอะบีทเทิลส์) น่าสนใจ แต่ไม่น่าสนใจเท่ากับการเล่นเบสบอลอย่างน้อยสามครั้งต่อวันในช่วงฤดูร้อนจากโรงเรียน …
ในที่สุดฉันเห็นเรือดำน้ำสีเหลืองในทีวีที่ไหนสักแห่ง (จำไม่ได้ว่าเมื่อไหร่) และพบว่ามันน่าสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อฉันเริ่มเรียนแอนิเมชั่นเพื่อความบันเทิงของฉันเองเมื่อฉันโตขึ้น ฉันคิดว่าฉันได้เห็นอีกครั้งสองสามครั้ง (ทางทีวี?) ก่อนที่ฉันจะเข้าเรียนในวิทยาลัย ในขณะที่อยู่ที่วิทยาลัยฉันเข้าร่วมชมรมภาพยนตร์ที่เลือกภาพยนตร์ที่ศูนย์มหาวิทยาลัยจะดำเนินการในวันหยุดสุดสัปดาห์และส่วนหนึ่งของความสนุกคือการเลือกภาพยนตร์เรื่อง (วิ่งสอง) ที่เราจะนำไปสู่มหาวิทยาลัย ภาพยนตร์ที่ฉันได้รับการสนับสนุนคือเรือดำน้ำสีเหลืองและน่าแปลกใจที่มันทำให้การตัดครั้งสุดท้ายแม้ว่าจะมีภาพยนตร์เรื่อง“ จริงจัง” อีกสองสามคนที่คิดว่ามันเป็นตัวเลือกที่ไร้สาระและคาดการณ์ว่ามันจะไม่ทำได้ดี ในความเป็นจริงมันขายการฉายมากมายในช่วงสุดสัปดาห์นั้นและผู้คนจำนวนมากถามว่าเมื่อใดที่มันอาจจะแสดงอีกครั้ง
เนื่องจากการสัมผัสกับเรือดำน้ำสีเหลือง (และการฉายหลายครั้งของทั้งคืนที่ยากลำบากและความช่วยเหลือ! ในทีวี) ฉันจึงกลายเป็นแฟน Beatles ที่สำคัญ – เป็นเจ้าของบันทึกทั้งหมดของพวกเขา (ในหลายรูปแบบ) ภาพยนตร์และหลายสิบและหลายสิบ ของหนังสือที่บอก (หรือเล่าขาน) ประวัติของพวกเขาในหลายบัญชีหรือ (ความชอบของฉัน) แม้แต่หนังสือที่พยายามตีความผลงานต่าง ๆ ทั้งหมดของพวกเขา (หรือในกรณีของเลนนอนพยายามที่จะหารือเกี่ยวกับสิ่งที่เขาพูดถึงจริง ๆ เวลา). มันเป็นจุดเริ่มต้นที่แปลกเพราะไม่ใช่ภาพยนตร์ของ Beatles แม้ว่าเพลงของพวกเขาจะถูกนำมาใช้ตลอดและพวกเขาอนุมัติโครงการ แต่เสียงของวงก็ทำโดยผู้ลอกเลียนแบบ
เจเรมีและเดอะบีทเทิลส์สำรวจทะเลแห่งหลุมในเดอะบีทเทิลส์: เรือดำน้ำสีเหลือง
ซึ่งในที่สุดก็นำฉันไปสู่การตีพิมพ์ล่าสุดของนวนิยายกราฟิคบนพื้นฐานของเรือดำน้ำสีเหลืองโดย Bill Morrison ผู้ปรับเรื่องราวตามบทภาพยนตร์ต้นฉบับโดย Lee Minoff, Al Brodax, Jack Mendelson และ Erich Segal (The Love Story Guy!) ด้วยขอบคุณ Roger McGough มอร์ริสันยังดัดแปลงงานศิลปะจากการออกแบบและศิลปะของ Heinz Edelmann จากภาพยนตร์ต้นฉบับ นอกจากนี้ยังเป็นส่วนหนึ่งของทีมงานสร้างสรรค์กราฟิกคือ Inkers Andrew Pepoy กับ Tone Rodriguez (หน้า 25-96) สีของ Nathan Kane และตัวอักษรโดย Aditya Bidikar
จัดพิมพ์โดย Titan Books, The Beatles: Yellow Submarine เป็นแพ็คเกจที่โดดเด่นและค่อนข้างซื่อสัตย์ต่อภาพยนตร์ต้นฉบับ (แม้ว่าจะขาดการปรากฏตัวที่แท้จริงโดยเดอะบีทเทิลส์จากตอนท้ายของภาพยนตร์ต้นฉบับซึ่งแน่นอนว่าจะเป็นไปไม่ได้ที่จะทำในวันนี้) มันให้ความรู้สึกเหมือนภาพยนตร์ทั้งเรื่องในรูปแบบการ์ตูน
นอกจากนี้เนื่องจากข้อ จำกัด ของหน้าพิมพ์หนังสือเล่มนี้แน่นอนว่าหายไปจากเพลงที่ยอดเยี่ยมจากภาพยนตร์ – ทั้งเพลงของ Beatles (มันมากเกินไปเป็นรายการโปรดส่วนตัวของฉัน) ผู้ผลิตจอร์จมาร์ติน โดยทั่วไปแล้วเพลงคะแนนเป็นเพลง“ ลมพัด” ของฉันหลังจากวันที่เครียด แม้ว่าคุณจะตัดสินใจที่จะค้นหามันโปรดทราบว่าคะแนนของมาร์ตินสำหรับเรือดำน้ำสีเหลืองนั้นเป็นเพียงซีดีเพลงประกอบเดิมเท่านั้น ซีดี Songtrack Songtrack สีเหลืองปี 1999 มีเพียงเพลงของ Beatles เท่านั้นและไม่ใช่คะแนนของ Martin
น่าประหลาดใจในขณะที่อ่านนวนิยายกราฟิกสมองของฉันมักจะเล่นคะแนนของมาร์ตินในหัวของฉัน – เพราะนั่นเป็นวิธีที่เพลงนี้ฝังแน่นสำหรับฉันในตอนนี้ แต่มันเป็นความแข็งแกร่งของศิลปะและการเล่าเรื่องของนวนิยายกราฟิกที่นำเพลงออกมาจากส่วนลึกของสมองของฉันทำให้เป็นประสบการณ์การอ่านที่น่าทึ่ง
ฉันค่อนข้างแน่ใจว่านี่จะไม่เป็นหนึ่งในนวนิยายกราฟิคที่ฉันอ่านครั้งเดียวและวางไว้บนชั้นวางและไม่เคยดูอีกเลย หนึ่งในสิ่งที่ฉันวางแผนจะทำเพื่อให้แน่ใจว่าสิ่งนี้จะไม่เกิดขึ้นคือการปิดหนังสือด้วยหนังสือเล่มอื่น ๆ ของฉันเกี่ยวกับดนตรี – โดยเฉพาะกับหนังสือเกี่ยวกับ Beatles และ Martin มันเป็นเพื่อนที่มีค่า
พบกับ baddies, Blue Meanies, ใน The Beatles: เรือดำน้ำสีเหลือง
กลับไปที่หนังสือ: ถ้าคุณรักภาพยนตร์นวนิยายกราฟิคจะเตือนคุณอย่างต่อเนื่องเกี่ยวกับเจ้าเล่ห์ (